Tijd voor een nieuwe uitdaging: Karin van der Velde

Als 18-jarige Zeeuwse streek Karin lang geleden in Groningen neer om Spaans te gaan studeren. Die opleiding is uiteindelijk niet haar werk geworden, aangezien ze na haar studietijd per toeval in het onderwijs bij AOG terechtkwam. Ondanks binnen- en buitenlandse uitstapjes lukte het Karin niet om Groningen vaarwel te zeggen en dus woont ze er nog steeds, inmiddels met haar man en twee kinderen. “Ik houd van Groningen. Ik ben nieuwsgierig en cultureel aangelegd, daarin kan ik in deze stad goed mij ei kwijt. Denk aan bezoekjes aan theater en musea. Ik vind dansen leuk en was laatst nog op de zogeheten rooftop party van het Forum. Wat dansen en feesten betreft zat ik bij Finanxe trouwens ook wel goed”, zegt Karin met een glimlach. 

Visie op mensen 

Dat de feesten van Finanxe het doorgaans goed doen bij de werknemers moge duidelijk zijn, maar hoe mooi is het als collega’s ook het werkinhoudelijke deel als een feestje beschouwen. Karin kijkt met een zeer positief gevoel terug op haar periode binnen Finanxe, waar ze als programmamanager verantwoordelijk was voor het opzetten van de Finanxe Academy. Karin over haar beginperiode: “Ik was in die tijd als programmamanager werkzaam aan de RUG en werd door Finanxe benaderd met de vraag of ik een academie wilde implementeren. Ik viel destijds met name voor de visie van het bedrijf. Dat was heel mensgericht. Dat ze iemand wilden aannemen puur en alleen om een academie op te starten vond ik veelzeggend, net als het idee erachter. Een academie enerzijds als aantrekkelijke arbeidsvoorwaarde in een krappe arbeidsmarkt, maar ook om professionals écht iets te kunnen bieden qua opleiding en groei.” 

Leren door te doen 

Passend bij een scale-up geniet Karin van de tendens ‘proberen, denken, doen, verbeteren’. Ze gebruikt de metafoor van een jonge hond. “Toen ik begon zag ik ons als een hondje die overal op afrende. Nieuwsgierig en energiek. Nu, jaren later, zijn we een hond in de puberteit, haha. De organisatie is volwassener geworden, met meer beleid en structuur. Maar er heerst nog steeds een cultuur van leren door te doen. Heb je een goed en doordacht idee? Dan kan dat zomaar in sneltreinvaart worden uitgerold.” Met dat gegeven in haar achterhoofd creëert Karin voor de Finanxe Academy een viertal programma’s met een kop en een staart. “Dit heb ik op basis van ervaringslagen gedaan. Schoolverlaters, junior, medior en senior. Met telkens een wisselende kern, passend bij hun ervaring. Bij de schoolverlaters en juniorlaag zetten we meer in op de soft skills en persoonlijke ontwikkeling, terwijl de masterclasses voor de medior- en seniorcollega’s meer analytisch, datagericht en strategisch zijn.” 

Van vier naar zes leerlijnen 

Naast de vier bestaande programma’s worden er in 2024 twee nieuwe leerlijnen aan de academie toegevoegd, zodat deze toekomstbestendig is. Karin daarover: “Elk programma kent een combinatie van vakinhoudelijke materie, persoonlijke ontwikkeling, professionele skills en zogeheten peer group learning. Voor de seniorcollega’s hebben we twee nieuwe leerlijnen bedacht die begin volgend jaar starten. Een leiderschapsprogramma en het programma Inspiring The Future, waarin we toekomstgerichte thema’s bespreken.” 

Persoonlijk contact 

Van A tot Z was Karin betrokken bij het opzetten van de academie. Nu de basis staat is het tijd voor een nieuwe uitdaging, ook omdat ze geen type is om – zoals ze zelf zegt – op de tent te passen. Karin gaat als zzp’er verder. Vanaf oktober gaat ze haar netwerk aanboren en aan opdrachten beginnen die passen naast haar huidige interimklus als programmanager bij de RUG. Met een gevoel van trots blikt ze terug op haar periode bij Finanxe. “Ik vond het fijn om de vrijheid te krijgen om op een blanco canvasdoek te mogen tekenen. Verder was het qua stakeholdersmanagement leerzaam, omdat je binnen Finanxe met verschillende disciplines en strategieën rekening moet houden. Wat mij altijd zal bijblijven is het persoonlijke contact. Met directe collega’s, maar ook vanuit de directie. De betrokkenheid was groot, wat ik merkte toen mijn moeder en een goede vriendin overleden. Naast warme aandacht kreeg ik ook de ruimte om een en ander te kunnen regelen en verwerken. Verder wordt er hard gewerkt, maar ook veel plezier gemaakt. En Janneke? Ik hoop dat ze net zo geniet als ik heb gedaan. Dat ze de vrijheid voelt om haar hart en persoonlijkheid in deze mooie functie te stoppen.”