Toen en nu - Bas Sikkema over recruitment sinds 2008 - van ruime naar krappe arbeidsmarkt

Mijn eerste week in arbeidsbemiddeling: startschot van de crisis…
In september 2008 startte ik als intercedent bij Unique uitzendbureau in Emmen. Unique is een landelijke keten die zich destijds richtte op MBO-HBO office functies. In diezelfde week ging Lehman Brothers failliet, startschot van de crisis. Ik startte in een branche die nieuw voor me was en die eerste maanden klapte alles in elkaar, je voelde de paniek toenemen.

Waar de vacatures normaalgesproken per fax binnenkwamen moesten mijn collega’s die het in de jaren daarvoor heel druk hadden opeens volle bak acquisitie gaan doen. Achter vacatures aan en veel meer 'nee' horen. Unique moest echt een omslag maken en op dat moment kwam ik er binnen.

Dolgraag aan het werk
Ik zit nu 10 jaar in het vak, terugkijkend op die eerste periode was dat echt wel pittig. De verhouding tussen vacatures en kandidaten was behoorlijk scheef, er reageerden bijvoorbeeld 300 mensen op 1 vacature. Dat was wel eens lastig, als er bijvoorbeeld kostwinners bij mij aan tafel zaten die al een half jaar werkloos waren en dolgraag aan de slag wilden. Op dat moment kon je niks voor ze doen.

Snel en laagdrempelig
LinkedIn, waar we nu veel gebruik van maken stond in de kinderschoenen. Social Media werden voor recruitment niet of nauwelijks gebruikt. Mensen zochten online naar vacatures en reageerden per e-mail, maar we kregen ook nog veel brieven per post binnen. Het contact verliep trager, iedereen had een mailadres maar dat werd ’s avonds thuis gecheckt, terwijl we nu de hele dag door onze mail beantwoorden. Contact is nu laagdrempelig en snel doordat we bijvoorbeeld Whatsapp gebruiken en kennismakingsgesprekken voeren via Skype.

Het blijft knokken
Op een gegeven moment kwam er een omslag. Je merkte dat de het langzaamaan makkelijker werd om opdrachten binnen te halen en er ontstond alweer schaarste in bepaalde functies. De laatste maanden hebben veel kandidaten bij Finanxe meerdere sollicitatieprocedures lopen en kunnen ze kiezen waar ze aan de slag willen. Wat dat betreft is dit voor kandidaten een veel betere tijd, zeker in Finance. Het werk is voor ons niet persé makkelijker, toen moest je knokken voor een vacature, nu moet je knokken om de kandidaat te vinden.

Toekomst
Ik denk dat in het recruitmentproces nog meer geautomatiseerd kan en moet worden. Maar, het blijft maatwerk. Het flexibele werken blijft denk ik groeien in populariteit. Er is een groep jonge mensen die het prettig vindt om op diverse plekken ervaring op te doen, dat zie je ook aan onze Finanxe interim finance professionals. Salaris blijft belangrijk, maar ik hoor mensen niet zeggen: “Ik wil bij die organisatie aan het werk want dan weet ik zeker dat ik tot m’n 65^e goed zit”. Daarin is veel veranderd in de markt, had de ‘job-hopper’ niet zo’n goede naam, veel succesvolle mensen wisselen juist elke 3-5 jaar van functie/werkgever.

De afgelopen 10 jaar in recruitment werden voor een groot deel bepaald door de economie in ons land en daarbuiten, van krapte in vacatures naar krapte in kandidaten. En who knows what the future will bring! Bij Finanxe werken we in elk geval keihard om onze klanten en kandidaten optimaal van dienst te zijn en het succes van onze mooie organisatie uit te breiden!